ചിന്താദീപം

ഒരു യവ്വനക്കാരൻ കടൽ തീരത്തു കൂടി നടക്കുമ്പോൾ ഒരു ചെറിയ പൊതി കണ്ടു.. അതിൽ കുറേ കല്ലുകൾ മാത്രം.. ഓരോന്നോരോന്നായി കടൽ വെള്ളത്തിലേക്ക് എറിഞ്ഞു കൊണ്ട് അവൻ രസിച്ചു നടന്നു.. ശേഷിച്ച ചില കല്ലുകൾ അവൻ പോക്കറ്റിൽ ഇട്ടു.. വീട്ടിൽ ചെന്നു വെളിച്ചത്തു നോക്കിയപ്പോൾ അവൻ അത്ഭുതവാനായി. അത് വെറും കല്ലുകൾ ആയിരുന്നില്ല... രത്നങ്ങൾ ആയിരുന്നു... പെട്ടന്ന് താൻ കടലിലേക്ക് വലിച്ചെറിഞ്ഞു കളഞ്ഞ കല്ലുകളെ കുറിച്ച് ഓർത്തു അവൻ ദുഃഖിതനായി... തന്റെ കയ്യിൽ കിട്ടിയ വിലയേറിയ രത്നങ്ങൾ തിരിച്ചറിയാതെ കളഞ്ഞതിൽ അവൻ  സങ്കടപ്പെട്ടു.. ഇതെവിടെയോ വായിച്ചു വിട്ട കഥയാണ്.. നമ്മുടെ ജീവിത യാത്രയിൽ പലപ്പോളും നമ്മുടെ കയ്യിൽ ലഭിക്കുന്ന പലതും നാം തിരിച്ചറിയാൻ വൈകിപ്പോകും.. നമ്മുടെ കയ്യിൽ ഉള്ളതിന്റെ മൂല്യം അറിയാതെ മറ്റുള്ളവരുടെ ജീവിതത്തിലേക്ക് നോക്കി നെടുവീർപ്പിടുന്നവരുണ്ട്....നമ്മിൽ തന്നെ ഉളവാകുന്ന രത്നങ്ങളുടെ മൂല്യം മനസ്സിലാക്കുന്നവനാണ് യഥാർത്ഥ വിജയി.. ശുഭാപ്തി വിശ്വാസത്തോടെ ജീവിതത്തെ കാണുക.. താലന്തുകളുടെ ഉപമയിൽ  ലഭിച്ചതിനെ നന്നായി ഉപയോഗിച്ച് വർധിപ്പിച്ചു വിജയിച്ചവരെയും.. നിരാശയിൽ മുങ്ങി തന്റെ കയ്യിൽ ഉള്ളതിനെ കുഴിച്ചിട്ടു നശിപ്...

ആദാമിന്റെ ഡയറി  ആഴമേറിയ ഒരു നിദ്രയിൽ നിന്നും ഉണർന്നു വന്ന പ്രതീതി... കണ്ണുകൾ തുറക്കുമ്പോൾ തേജോമയമായ ഒരു പ്രകാശം ആണ് കണ്ടത്..... ഞാൻ ചുറ്റും നോക്കി എങ്ങും സസ്യലതാതികൾ, കളകളാരവം മുഴക്കി ഒഴുകുന്ന പുഴ, പക്ഷികളുടെ കളകൂജനം, എല്ലാം സർവശക്തനായ ദൈവത്തെ സ്തുതിക്കുന്നു.... അപ്പോൾ ആ  ദിവ്യ പ്രകാശം എന്നോട് സംസാരിക്കാൻ തുടങ്ങി..... ഞാൻ യഹോവയായ ദൈവം... ഈ കാണുന്നതെല്ലാം ഞാൻ ഉളവാക്കിയതാണ്.. നിലത്തെ പൊടി കൊണ്ട് നിന്നെയും ഉണ്ടാക്കി.... എന്റെ ശ്വാസം നിന്റെ മൂക്കിൽ ഊതി നിന്നെ ജീവിപ്പിച്ചിരിക്കുകയാണ്..... നീ മനുഷ്യൻ എന്ന വർഗ്ഗത്തിൽ ഇന്നു മുതൽ ആകും എന്നു പറഞ്ഞു..... സത്യത്തിൽ എനിക്കൊന്നും മനസ്സിലായില്ല.... എനിക്ക് ആദം എന്നു പേരുമിട്ടു... ഞാൻ അവിടെയൊക്കെ ചുറ്റി നടന്നു... എത്ര മനോഹരമായ സൃഷ്ടി.. പക്ഷി-മൃഗജാലങ്ങൾ, പ്രകൃതിയുമൊക്കെ ചന്തമുള്ള നിലയിൽ തന്നെയാണ് ശ്രിഷ്ടിച്ചാക്കിയിരിക്കുന്നത്.. ഇന്നു വരെ ഭൂമിയിൽ ഉണ്ടായിട്ടുള്ളതിലും മേത്തരമായ ഏദൻ തോട്ടം എനിക്കായി  ദൈവം നിർമിച്ചു തന്നു.. നാലു ശാഖയായി പിരിഞ്ഞു വിവിധ സ്ഥലങ്ങളിൽ സമൃദ്ധി നൽകുന്ന ഒരു നദി ഏദനിൽ നിന്നും പുറപ്പെട്ടു... ഞാൻ അതൊക്കെ കണ്ടാസ്വദിച്ചു...